среда, 30 мая 2012 г.

გწამდეს!

გავხდი შენი გრძნობის ემიგრანტი
სისხლი ადუღდა და შეფერადდა
რადგან იმნაირად შემიყვარდი
როგორც კვაზიმოდოს ესმერალდა

მკრთალი ოცნებები შეიფარე
დედის საოცარი სახელი გაქვს
რადგან იმნაირად შემიყვარდი
როგორც ყრმა ჟოფრეის ანჟელიკა

სრულად ამ ბოლო დროს ჩემი ხარ და
გულზე იმედები მომეფინა
რადგან იმნაირად შემიყვარდი
როგორც ნაპოლეონს ჟოზეფინა

სულში დამწყვდეული ნეტარგია
დროის სტრიქონებით ვურია და
ვინც რა ისეთივე სიყვარული
როგორც რომეომ და ჯულიეტამ

ტანმა ჟრუანტელი შეიფარდა
ვნებაც სისხლძარღვებში შეაბიჯებს
რადგან იმნაირად შემიყვარდი
როგორც ყმაწვილ დანტეს ბეატრიჩე

გწერ და ვფიქრობ ზემოთ ჩამოთვლილებს
სჩირდათ შეგრძნეათა ანემია
მაგრამ როგორც მე შენ შემიყვარდი
ისე არცერთ მადგანს ჰყვარებია...

ერთხელ მინდა

ერთხელ მინდა გავიღვიძო
შენს მკლავებთან..
ერთხელ მინდა გავახილო
თვალები და...
გითხრა, როგორ ჩამეძინა
ვარსკვლავებთან,
კოცნა როგორ აგიკრიფე
ხალებიდან...
მინდა ერთხელ, თუნდაც ერთხელ
ძილში შემკრთალს,
შენმა ტუჩმა დააფინოს
კოცნა ბაგეს..
ერთხელ მინდა დავიძინო
მხოლოდ შენთან,
გავეჯიბრო შენს სიზმარს და
შენს წილ ღამეს.
გული მერე სიყვარულმა
გამიგიჟოს,
სულმა ვეღარ დაიტიოს მონატრება,
მითხრა ჩუმად... მხოლოდ ერთხელ
დამიფიცო
"შენ თუ წახვალ, ბევრი რამე მომაკლდება"
ერთხელ მინდა გავიღვიძო
შენს მკლავებთან,
ერთხელ მინდა გავახილო
თვალები და...
გითხრა, როგორ ჩამეძინა
ვარსკვლავებთან
კოცნა როგორ აგიკრიფე
ხალებიდან!!

პირველი ღამე

ცისფერ სარეცლზე

გაძნელდა ლოდინი,

აღარ შემოვაო

იფიქრა გონებამ,

მაგრამ ამჯობინა

შიშს მაინც ლოგინი

შეიპყრო ქალწული

ვნებათა მონებამ...



სირცხვილი იხრჩობოდა

გრძნობათა გუბეში,

ბაგეებს აგარ სურთ

სიტყვების შერჩვა,

წელზე მიცოცავენ

თითები უხეში,

შიშველი გოგოს მკერდი

გარემოს ეჩვევა...



ტუჩებმა იპოვეს

საერთო წერტილი,

გრძნობათა მორევში

ათრთოლდა ვნებები,

გოგო დაიბნიდა

ბიჭთან დაწრეტილი,

სიყვარულს გოგოსავით

ნურასდროს დანებდები...



ფეხებთან დაეცემა

ქალწულის მანდილი,

როს ვნებათაგან გონი აერევა,

მტკივნეულიაო

პირველად განცდილი,

თუმც გარყვნილ

ფიქრში მაინც გაერევა...



პირველად უარყოფილს

თავად დახარბდება,

როცა აღგზნებული

მიაღწევს საწადელს,

შიშნარევი გრძნობა

გულისკენ გაქანდება,

ნამუსის გადმონაშთებს

ვნებებში აწამებს...



მდუღარე ემოცია

თანდათან განელდება,

მოაშთო ინტერესმა

პანიკის მცდელობა,

მაცდური რხევებით

გონება დაბნელდება,

ქილერმა აგასრულა

სასისხლო მკვლელობა!!!        

ძალიან კარგი ლექსია ეს ბიჭი კარგად წერს. თემურ შენგელია

..........................

მსურდა იანვარი მარტოს გამეცვითა,

თოვლი სიჯიუტეს თავსაც არ ანებებს,

მერე თებერვალში გული გავეცი და

ეხლა ერთად ვამჩნევთ თოვლში ნაკვალევებს...



მძევლად გაზაფხულზე მოგგვრი მონა მარტებს

მსურდა აპრილი შენს ფეხქვეშ მომეფინა,

მინდა გავუტოლდე მიჯნურ ბონაპარტეს,

უფრო შეგიყვარო ვიდრე ჟოზეფინა...



მაისს ველოდები რაღაც გახელებით,

ისე მეგრილები როგორც ივნისია,

მერე შეგეხები ოდნავ და ხელებით,

ჩუმად გაგრძნობინებ ჩვენში ვინ ვისია ;)



ივლისს ჩავაგორებ შენი მოფერებით,

დედა ღვთისმშობელს ვთხოვ რიდით ჩვენზე ლოცვას,

მერე აგვისტოში ვნების მომეტებით,

ღამე სანთლის შუქზე გკადრებ პირველ კოცნას..



წყლიან სექტემბერში მკლავქვეშ შეგაფარებ,

უფრო მეყვარები ვიდრე ყველა მოყვასს,

მერე ოქტომბერში ჩუმად შეგაპარებ,

ყველა ბავშვი მართლა წეროს რომ არ მოყავს :D



გაზრდის ნოემბერი ღამეს მოცულობით,

მათბობ დეკემბერში, როგორც მლოცველს ჯვარი,

ისე დამტკბარი ხარ ქალავ ორსულობით,

როგორც ალუჩის ხე ტყემალს შენაჯვარი...       თ.შ.

შეშლილი მარშალი



მიუშვით ვნებები თავიანთ ნებაზე,
ჩაიცვან ალერსის გარყვნილი ჯავშანი
და მკერდზე ამბორის ცხელ მიკარებაზე
სირცხვილით დაეწვათ გოგოებს თავშალი.

მიეცით სიყვარულს სიგიჟის უფლება,
პერანგის მკლავები დაგრძელდეს ფერებით,
დაუწყეთ კეფასთან სულს გასაუბრება,
ჩურჩულზე დაბალი, მთრთოლვარე ბგერებით.

დაბანეთ ერთმანეთს წყვილებმა ტანები
ჟინმოწყურებული ამბორის ამალით,
აავსეთ ფრაზები სულ გამოცანებით,
უაზრო თემებით, აღგზნების დამალვით.

დაწექით იმდენად პატარა ლოგინზე,
გინდა თუ არ გინდა, სატრფოზე გეძინოს,
საყვარელს უთხარით: `მე ახლა რომ გიმზერ,
რატომღაც მინდა, რომ მეჩხუბო, მეწყინოს~.

იმდენად თამამად შეეხეთ ქალის მკერდს,
შენკრთეს და მოუნდე, დააწყდეს ნერვები,
ხალხმრავალ ადგილას ალერსი გარისკეთ,
რომ ვნებას არასდროს დაუცხროთ ღელვები.

იფიქრეთ, ცოტაა სადი და ბოკაჩოიმ ვნების კოცონთან, რომელსაც თქვენ აჩენთ,
შერწყმას თუ მოგინდა ალერსი მოქაჩო,
ხუმრობით, ბავშვურად, ნაწნავი მოქაჩე.

შეხსენით გოგოებს სირცხვილის თავშალი,
მიუშვით ვნებები თავიანთ ნებაზე,
გახდით სიყვარულის შეშლილი მარშალი,
საყვარელს ჩურჩული აკოცეთ კეფაზე!

ხელის გულზე დაგიყრი ღიმილებს...

ხელის გულზე დაგიყრი ღიმილებს...

ტუჩის კუთხეში დაგიტოვებ კოცნებს....

შევაჩერებ დროს....რათა უკვდავყო შენი სახება....

წავშლი ზღვარს რეალობასა და უტოპიას შორის...

თავს დაგადებ გულზე და ფიქრის ძაფს გავწყვეტ...

შენს გულისცემას ჩემად გავითავისებ....

ჩემი დუმილი, ყველა სიტყვაზე უფრო თბილი....ჩურჩულად

დაიღვრება....

გაწითლებული მთვარე სადღაც მიიმალება.....

რა საჭიროა მთვარის შუქი, როდესაც შენი მზერა სულში მწვდება

და ყოველგვარ წყვდიადს ანათებს.....

სადღაც კუთხეში, ჩვენს მიღმა...სამყარო დარჩება...

ჩემი სამყარო კი შენს თვალებში იფეთქებს ......

ისევ მოსწყდება ბაგეებს ღიმილი....

ჩემში სითბოდ ჩაიღვრები...ჩემში იმედი იქნები....

ჩემში მე იქნები! !

მიყვარხარ

ჩაგეხუტები და ისევ ისე მეყვარები,როგორც
წასვლამდე...
იცი რა?!...არ იფიქრო,რომ სენტიმენტალისტი გავხდი შენი სიყვარულისგან და მონატრებისგან... უბრალოდ...მომენატრე...
მე შენ მჭირდები.... ერთადერთი რაც შემიძლია გითხრა... მჭირდები იმისთვიის
რომ ვიცხოვრო, ვიარსებო... მჭირდები რათა ყოველი დღე შენზე ფიქრით დაიწყოს
და დამთავრდეს.... დღე ცხადში გნახო, ღამით სიზმრად.... მაშინ როდესაც
აღარაფერს ექნება მნიშვნელობა შენ დამჭირდები... დამჭირდები რომ მომცე
ძალა ბრძოლისთვის, არ დავნებდე რათა კვლავ და კვლავ ვიხილო შენი თვალები,
მზერა..... გავიგონო შენი ხმა, რომელიც ასე ძვირფასია ჩემთვის.... როცა
გისმენ ასე მგონია არ მოიძებნება ქვეყნად ჩემზე ბედნიერი ადამიანი..... მე
არასდროს ვრჩები მარტო, შენზე ფიქრები მუდამ ჩემთან არიან... და ეს
სიტყვები.... სიტყვები რომლებსაც ვწერ მხოლოდ ზღვაში წვეთია იმასთან
შედარებით რაც მინდა გითხრა..... და რასაც ოდესმე აუცილებლად გეტყვი....
მჭირდები ჩემო სიყვარულო.......!

მოდი

მოდი უნდა დაგხატო ჩემში
შენი სული და გული უნდა გადავხატო
ჩემს სულზე და გულზე....
მე გავივსები და მექნება ორი მხარე
შენი და ჩემი...
შენ კი ,რომელი მხრიდანაც გინდა იქიდან შემომხედავ და გამათბობ....
შენ ხელის გულს ჩემს ხელის გულს შეახებ და ერთად შევქმნით ჩვენ სამყაროს... შენი ხელის გულიან ჩემ ხელის გულამდე............

ცა

ცა, ისევ ისეთი-ლურჯი და ცისფერია,
მზეც, ისევ ისეთი-ცხელი და მწველია,
წვიმაც, ისევე-ცივი და სველია,
ქარი, ჩემსავით გიჟი და სულელია.
მაგრამ ყოველივე, რაღაც უფერული,
გახუნებული და თანაც უგძნობია.
ეს ყოველივე თითქოს ნახატია,
და ამ ნახატებში ჰაერი არ ხატა...
უშენოდ ცხოვრება არც ისე ადვილია,
ჩემს ღიმილში ხომ სევდა ურევია,
ფიქრები ჩემი შენით დაღლილია,
ამ სიყვარულში ხომ ტკივილიც ულევია
ცაც ცისფერია წვიმაც სველია,
მზეც კვლავ მწველი და ქარიც სულელია
თუმცა ამ პეიზაჟს მთავარი ნაკლი აქვს:
შენი სუნთქვა და ჰაერი აკლია.
დიახ ძვირფასო ეს სტრიქონები
ერთი ამოსუნთქვით შენთვის მიწერია,
ვინ იცის შენი ნახვა ეგებ არც მიწერია.
სული შემიგუბდა,რითმები ამერია
უშენოდ სიცოცხლე და სუნთქვაც ამერია,
ცოტა ჰაერი მიბოძე, ცა ხომ კვლავ ცისფერია
ალბათ ჩავისუნთქავ,ოდესმე,იმედია?!

იცი?..

იცი?..შენთან იოლია სუნთქვა...
და იცი?..შენთან იოლია ყოფნა..
ალალია შენთვის ჩუმად ნათქვამი
"მომენატრე,ნეტავ როდის მოხვალ?"
იცი?..თითქოს დღეს სხვაგვარად დაღამდა
და სხვაგვარად მომეპარა ღამე,
და სანამ ძილს უმკლავდება თვალები
დაგიწერო ჩემო მინდა რამე...
და სიზმარში მოგეპარო მალულად
არ მელი და არ მიცქერი როცა,
დავიხარო ფრთხილად ღამემოსხმულმა
ტუჩის ბოლოს დაგიტოვო კოცნა...
იცი?...შენთან გასაოცრად ვიღიმი...
მენატრები,გეძახი და გიცდი..
მინდა ერთხელ ჩაგეხუტო ისევ და..
ყურთან გითხრა გიჩურჩულო ...იცი?...

გაყინულ, ხელებს გაგითბობ

გაყინულ, ხელებს გაგითბობ,
ნაწვიმარ თვალებს სიგიჟით
იმდენს ვაკოცებ დავთვრები
და მერე ვივლი გიჟივით.
საღამოს მთვარეს გაჩუქებ,
ლექსს წაგიკითხავ წამში და
მერე ვხვდები რომ უშენოდ
ციცქნა საშლელიც წამშლიდა.
გულში ჩაგიკრავ, სევდიან
ქუჩებს გავატანთ ნაბიჯებს,
ნუთუ ვერ ხვდები რომ რომიც,
გალებმა შენთვის დაგლიჯეს.
მერე...
მერე გავყვებით საათებს,
წუთებს წამებად დავითვლი,
თუ გამაბრაზებ გზადაგზა,
ბავშვურ ხუმრობად ჩაგითვლი.
გაყინულ, ხელებს გაგითბობ,
ნაწვიმარ თვალებს სიგიჟით
იმდენს ვაკოცებ დავთვრები
და მერე ვივლი გიჟივით.

ისევ მონატრება მომერია

ისევ მონატრება მომერია,
იცი როგორ მინდა მოგეხვიო?!
შენი ტანი იყოს როიალი
ჩემი თითები რომ მოგერიოს...
ისევ მომელანდე დაისას,
ტილო საღებავით კვლავ დავსვარე,
დღე უკუნეთით გაიცრიცა,
მთვარე ყრუ ღრუბლებში დასრიალებს...
ლექსად აგიხსენი სიყვარული,
-მიყვარხარ-
ისევ ფურცელს ჩავჩურჩულე,
და მაინც არ ვიცი სინანული,
ჩვენზე ხომ ჩიტებიც ჩურჩულებენ...

ველური ქარი

ვხედავ როგორ გიშლის ნაწნავს ეს ველური ქარი,
ვხედავ როგორ გეფერება წვიმის წვეთი ვნებით
ვხედავ როგორ ჩაგაპარა მკერდში მთვარემ თვალი
და ვეღარც მე დავიკვეხნი დიდი მოთმინებით...
ვხედავ მზემაც ლოყაზე რომ სხივი გტყორცნა,
ვერადავერ მოგაწვდინე ჩემი კოცნა...
ვხედავ როგორ გეფერება წელზე ჭრელი ცისარტყელა,
ვხედავ შენი სიყვარულით ქარიშხლად რომ იქცა სიო,
შენ კი უარით გაისტუმრე მოარშიყე მამრი ყველა,
მე კი ვზივარ ცივ ტილოსთან უჩუმრად, უფანტაზიოდ...
და მაინც...
ვხედავ ფუნჯის მოძრაობას ჩემი ხელით
როგორ უცებ გავაჩინე შენი ყელი...
ვხედავ ვნებით ცეცხლმოდებულ ტილოს
სადაცაა დავიპყრობ მის ყველა სანაპიროს...
ვხედავ შენი სახის ნაკვთებს როგორ აჩენს ფუნჯი,
სანთლის შუქიც დაეძებს ჯერ დაუხატავ თვალებს,
ფუნჯი ტუჩთან რომ მიაღწევს ხდება უნჯი
და დასათრობად დაეძებს ქუჩის მთვრალებს...
მერე ნაზად ჩაუყვება გრძელ ხერხემალს,
ხორცს შეასხამს ალაგ-ალაგ ჩონჩხის შტრიხებს,
ასეთი რამ შეშურდება სულ ყველა ქალს,
ვნება იპყრობს ფუნჯს და უკან აღარ იხევს...
ვნება იპყრობს ფუნჯს და დაჟინებით ავლებს შტრიხებს
ვნება იპყრობს ფუნჯს და ულამაზეს სხეულს ქარგავს,
ვნება იპყრობს ფუნჯს და უკან აღარ იხევს,
ძუძუს თავებს ვით თავთავებს ისე ხატავს...
გამჭვირვალე კაბაც ისე მორცხვად ლანდავს,
რომ ლამის დამიბრმავოს ურცხვად გაყინული ორი თვალი,
თუმცა რასაც ვხედავ ყველა გრძნობას ფანტავს
ნახეთ როგორ ურცხვად მოჩანს თავთავებთან შავი ხალი...
ამ დროს ჩემს საღებავით დაბერილ ფილტვებს,
ავიწყდებათ სუნთქვა ისე მძაფრად იძვრის,
მე კი ამ დროს ვეწევი და შენზე ვფიქრობ,
ჰადესსაც გავახსენდი და უკანასკნელ წამებს მითვლის...
და მაინც...
ვხედავ როგორ გიშლის ნაწნავს ეს ველური ქარი,
ვხედავ როგორ გეფერება წვიმის წვეთი ვნებით
ვხედავ როგორ ჩაგაპარა მკერდში მთვარემ თვალი
და ვეღარც მე დავიკვეხნი დიდი მოთმინებით...

13 სიცოცხლე მოვუგე სატანას

სამი კამათელით ეშმაკს გავეჯიბრე,
სამი ექვსიანი(6 6 6) ისევ მე დამიჯდა,
13 სიცოცხლე მოვუგე სატანას
და ყუმარბაზობა წამს სისხლში გამიჟდა...
ეჭვებს შევედავე, ნუთუ მართლა არის
სამყაროს მბრძანებელი ის დიდი-ერთი,
ერთი გასროლით დავას დავასწარი
და ვაღიარე- აქ მე ვარ ღმერთი...
ვიცი გაგიკვირდა, შენ ღმერთის რა იცი-
ღმერთმა შეგინდოსო და ხელებს იბანავებ,
საკუთარ თავს უშველე, პირჯვარი გადაიცვი,
თორემ დრო მოვა და ისევ მე გინანავებ...
სამი კამათელით ეშმაკს გავეჯიბრე,
სამი ექვსიანი(6 6 6) ისევ მე დამიჯდა,
13 სიცოცხლე მოვუგე სატანას,
მიხვდნენ ღმერთი ვიყავ და ყველა გაგიჟდა...